Straconka jako dzielnica Bielska-Białej funkcjonuje od 1 stycznia 1973 roku, ale pierwsze wzmianki o Straconce jako przysiółku Lipnika pochodzą z roku 1550. Niemniej w 1973 roku została podzielona pomiędzy Bielsko-Białą, gminę Kozy i gminę Wilkowice. Do Bielska-Białej przyłączona została cała zamieszkała część Straconki z czasem stając się dzielnicą tego miasta o takiej właśnie nazwie. Obecnie dominuje w niej zabudowa jednorodzinna, a jej położenie przyczyniło się do tego, że jest idealnym miejscem wypadowym na liczne szlaki turystyczne. Jest to także miejsce, gdzie można natknąć się na wyjątkowe zabytki. Należą do nich kościół Matki Boskiej Pocieszenia z 1873 r, późnobarokowa kapliczka z 1830, a także kilka XIX-wiecznych willi oraz dawna leśniczówka Habsburgów. W swojej długiej historii Straconka (Bielsko-Biała) była również odrębną wsią, gminą, a po drugiej wojnie światowej również gromadą. Czynna tu była kopalnia rudy żelaza i kamieniołomy, a jako miejscowość turystyczna Straconka (Bielsko-Biała) rozwinęła się w drugiej połowie XIX wieku.

Położenie dzielnicy Straconka (Bielsko-Biała)
Straconka (Bielsko-Biała) zajmuje południowo-wschodni obszar Bielska-Białej i położona jest w dolinie potoku Straconki u podnóża Beskidu Małego, który jest pasmem górskim będącym częścią Beskidu Zachodniego. Straconka jest więc przede wszystkim atrakcyjna pod względem turystycznym jako punkt wypadowy na najważniejsze szlaki w obrębie tego pasma górskiego, którego najwyższym szczytem jest Czupel. To tutaj można między innymi rozpocząć Mały Szlak Beskidzki czy na Magurkę Wilkowicką, która jest czwartym szczytem co do wielkości Beskidu Małego, a także wiele innych. Prawie wszystkie tereny w obrębie dzielnicy wchodzą w obręb Parku Krajobrazowego Beskidu Małego. Przez dzielnicę przebiega droga lokalna do Międzybrodzia Bialskiego oraz droga ekspresowa S1, która stanowi wschodnią obwodnicę miasta. Obecnie dzielnica Straconka obejmuje powierzchnię około 584,55 ha i zamieszkiwana jest przez 3149 osób. Wzdłuż dzielnicy przepływa potok o tej samej nazwie, który wpada do rzeki o nazwie Biała będącej prawym dopływem Wisły.